Deze uitspraak komt in verschillende variaties in verschillende culturen voor. Ooit, lang geleden, had ik een diepe ervaring rond de vraag ‘wie ben ik’. Dat was het bewuste startpunt van een zoektocht, niet alleen naar mijn ware ‘zijn’, maar ook naar de grote vragen van het bestaan.
Nu zie ik mezelf als wandelaar op het mystieke sjamanistische pad en dat heeft me op vele manieren verdieping gebracht in mijn wortels. Mijn familiewortels kan ik terug volgen tot 1530 (overwegend Groningers en Drenten), onze cultuurwortels heb ik onderzocht tot aan het ontstaan van de homo sapiens. In vele trancereizen heb ik ontelbare vorige levens mogen zien. Ik heb vele krachtplekken bezocht en boekenkasten vol gelezen over geschiedenis, filosofie, esoterie, psychologie, etc. Met name taoïsme,Vedanta, hermetisme en Padwerk hebben me veel verdieping gegeven. Eigenlijk een leven lang zoeken, studeren, werken en ervaren.
En nu, in deze bijzondere tijd, ervaar ik een kantelpunt, alsof de tijd dringt en de wortels voldoende verzadigd zijn voor dit leven. Er wil iets anders: uit deze levenslange ‘wortelkanaalbehandeling’ wil iets nieuws groeien, nieuwe plantjes voor een nieuwe tijd. Deze maand (november 2020) is tenslotte het kosmisch begin van het Aquarius tijdperk. Heel voorzichtig durf ik me te openen voor en me over te geven aan deze nieuwe ‘plantjes’, werkvormen die in een kleine vertrouwde groep worden uitgeprobeerd en waarbij de eerste ervaringen en resultaten zeer bemoedigend zijn. Dat maakt oprecht nieuwsgierig naar wat dit transformatieproces nog gaat brengen. In mijn artikelen wil ik verslag doen, niet alleen van mijn ervaringen bij het bezoeken van krachtplekken en het doen van sjamanistische activiteiten, maar ook hoe de nieuwe plantjes groeien, hoe nieuwe werkvormen gestalte krijgen. Het is tijd voor mijn legaat, een legaat dat ik de wereld gun!
